Koningsrit in de heuvels van Galicië

Ma 2 mei
In de buurt van Foz- Vilalba      65 km
Hoogtemeters:  1365!!!!!!!!! 
Slaapplek fiets: Bij aankomst fiets aan de zijkant van het hotel onder een afdakje, ze mochten niet op slot. Hoteleigenaar heeft ze savonds binnengezet in het hotel.
Het weer: Bij vertrek zwaar bewolkt met af en toe een miezerrige regen. Later droog, heel af en toe de zon. We mogen niet klagen, in Valencia sneeuwt en hagelt het. Temp: 14 graden.

Lieve allemaal,

Vanmorgen vroeg de wekker op 07.00. We zagen vanuit onze kamer met zeezicht een prachtige zonsopkomst. Dat belooft wat, denk je dan. Nou, dat was ook werkelijk het enige mooie vandaag!
Voor vandaag hadden we een langere route gepland. We moeten de bergen in en een heuvel over. En daar sta je dan, kant en klaar. Tassen ingepakt, ready to go.
Maar dan: niemand bij de receptie, hotel op slot..Zelfs het kokkie was er niet, onze fietsen zijn bij hem in de keuken.
Dame van het hotel geappt, om 09.00 kwam er iemand. Lekkerrr dan...Gisteren vonden we het ook al zo typisch dat het ontbijt pas om half 10 zou zijn. Daar wachten we niet op, hebben we gezegd. Dan eten we onderweg wel ergens een broodje. Tja, de kop goed verkeerd dus!
Uiteindelijk om 0900 weggefietst, en bij het restaurant van de buren ontbeten. Wat een vervelend gedoe.
Vandaag rijden we de heuvels van Galicië in (van Asterix en Obelix)
Boven de heuvels hangen zware wolken. Af en toe een spetje regen en het is koud!! Het gaat direct al flink omhoog, dat is even inkomen na al die relaxte daagjes aan de kust.
Na een paar uur zijn we goed op route, en komen we even op adem in een cafeetje waar ze een kop koffie voor ons hebben en nog maar een broodje. Er is niet heel veel langs deze route aan eten en drinken. Dus kunnen we het ons niet veroorloven om een cafe voorbij te fietsen.😃
Het valt op dat er altijd veel mannen in de cafe's zitten. Vrouwen zie je bijna niet. De mannen zijn allemaal wat ouder en drinken dan een drankje, wijn/ bier enz. Ook kijken ze tv. Die staat de hele dag aan. We denken dat dit hun dagbesteding is, het ziet er wel heel sociaal uit. Maar waar dan al die vrouwen zijn??
Na onze pauze fietsen we door en ja hoor, het gaat opnieuw omhoog. We komen door een mooi dorp en achter het dorp gaat een smal asfaltweggetje naar boven.
Daar moeten we heen. Dat vindt ook een man met een stok. 1 km zegt ie. Toen dachten we nog: eitje. Maar helaas. We fietsen op en neer. Meer op dan neer, en ondertussen komt de ijsthee onder onze oksels vandaan. Zo zweten.
Bloed en bloedheet hebben we het. We trappen ons een rotje (hebben ook veel te veel bagage) De stijgingen zijn flink. De uitzichten adembenemend en we zien  ijzingwekkende dieptes naast ons.
Wat zijn die heuvels hoog! We passeren kleine boerendorpjes, met ontzettend oude huisjes en graanhuisjes. Er zijn veel kleine, lage muurtjes. Er hangt een lucht van koekenstront.
Je moet oppassen, fiets niet door zo'n koeienhoop. Ongeveer 100 vliegen stijgen op en die krijg je om je oren.
Het valt niet mee en er komt geen eind aan.
Uiteindelijk buigt de weg af en hopen we dat het beter wordt. Maar...we komen terecht op een soort van karrespoor met losse zandgrond en kleine steentjes en rotsjes.Dit is echt niet meer fietsbaar. We lopen nu dus naast de fiets en duwen hem naar boven. Om de zoveel meter staan we stil om het zweet uit de ogen te poetsen en om op adem te komen.
De omgeving is erg mooi, hele dieptes met rotspartijen, veel lianen aan de bomen die einden naar beneden hangen. Maar ja, weinig oog voor nu.
Eindelijk na 3 uur of zo, komen we boven. Poeh.
Hierna is het nog 20 km naar ons hotel. Beetje moe in de benen....
Wat een eind en wat een klimpartij. Morgen maar een klein stukje om even bij te komen, en dan wacht ons nog 1 hoge heuvel. Ongeveer zoals vandaag.

Lieve groetjes van de klimgeiten.