Hoog in de bergen

Do 14 april
Banos de Montemayor- Fuenterroble de Salvatierra   50 km
Hoogtemeters: 829
16 graden, koude wind uit het noorden
Slaapplek fiets: in de gemeenschappelijke zaal van de herberg.

Lieve allemaal,

Vanmorgen vertrokken we met een koude wind. Recht tegen ons in. Niet zomaar een windje, een straffe wind. Dus dat wordt hard trappen vandaag, we gaan veel omhoog. Dat begint direct al, we fietsen een pas omhoog. Af en toe even stoppen om op adem te komen, maar het lukt wel. We zijn goed op gang en daar stopt een automobilist. Hij vraagt waar we heen gaan en als we dat zeggen, komt hin helemaal uit de auto om ons de weg te vertellen. Op zijn Spaans, we snappen er de helft niet van.
De man doet werkelijk alle moeite. Het komt erop neer dat we een omweggetje moeten maken. Het pad wat we wilden was niet geschikt voor onze fietsen. Jammer. Wel erg vriendelijk van die man.
We rijden inmiddels op 1000 meter hoogte en zíen hoge bergen in de verte met sneeuw op de toppen. Zo mooi.
Het landschap wordt opener, het valt op dat hier nog niet zo veel bloeit, het is duidelijk kouder. We zien veel vee, voornamelijk koeien en geiten. Het is heerlijk stil om ons heen.  Het enige wat je hoort zijn vogels.
Er rijden wat fietsers ( vnl mountainbike) - best veel electrisch.  En dan ja hoor, stopt er een mountainbiker. Hij vraagt waar we heen gaan en met handen en voeten legt hij uit dat we een omweggetje moeten maken. Spanjaarden zijn heel aardig en behulpzaam! We knopen het goed in onze oren, als je 2x dat advies krijgt zal dat wel zo zijn!
Aan het eind vd middag komen we aan bij onze herberg. De hele middag kwamen we met regelmaat al wandelaars tegen, en zij waren er ook. We kregen een slaapzaal met 4 Fransen. Allemaal konden we een onderste bed, de bedden boven ons bleven gelukkig leeg. Het was een herberg met meerdere zalen, dus iedereen werd een beetje verdeeld.
De herberg zag er best bijzonder uit. Veel schilderingen op de muren en de gemeenschappelijke ruimte leek net een museum. En ja, natuurlijk waren er ook mensen van de slaapzaal die we aan het begin van de tocht hadden ontmoet...en we ontmoeten Chris weer, die we bij Caparra tegen gekomen waren.
Wel kwamen er tussen rond 17.00 meerdere taxi's aanrijden met daarin wandelaars en bagage. Dus of iedereen nu echt dat hele stuk loopt..we weten het niet.
In het dorpje was een klein winkeltje (Peregrino) , daar konden we wat boodschappen doen en daarna eten we het menu del dia in de bar.
Nog een poosje buiten gezeten, het is al lekker lang licht! Heerlijk! En op tijd naar bed, 21.30 zó gaat dat hier.  Want om 22.00 gaat het licht uit!

Lieve groet van ons!